Ακολουθούν πέντε βήματα που πιστεύουμε ότι θα κάνουν την συμπεριφορά του σκύλου σας καλύτερη κι έτσι, θα είναι πιο ευχάριστο για όλους να τον έχετε μαζί σας, στην παρέα σας.
Βήμα 1: «Πιάστε» τον σκύλο να κάνει κάτι σωστό
Σε πολλές οικογένειες που έχουν ζώα, ο σκύλος κερδίζει την μεγαλύτερη προσοχή όταν δεν συμπεριφέρεται σωστά. Μόλις αρχίσει να δαγκώνει το πόδι του τραπεζιού αντί το παιχνίδι του, όλη η προσοχή επικεντρώνεται επάνω του. Εκμεταλλευτείτε όλες εκείνες τις στιγμές που ο σκύλος σας συμπεριφέρεται σωστά, π.χ. μένει ξαπλωμένος ήρεμα τρώγοντας το παιχνίδι του, για να τον επαινέσετε, να τον χαϊδέψετε και να του δώσετε την προσοχή σας.
Όταν ο B.F.Skinner διέδιδε τη Θετική Εκπαίδευση στην Ευρώπη του 1930, σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί την απήχηση και τους υποστηρικτές που θα αποκτούσε η θεωρία του. Εφαρμόστηκε σε πολλά πεδία εκπαίδευσης, αποδυναμώνοντας έτσι τις παλαιότερες μεθόδους. Όπως ήταν φυσικό η θεωρία του Skinner εφαρμόστηκε και στην εκπαίδευση ζώων, βάζοντας σιγά-σιγά “στο συρτάρι”, τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις των πατροπαράδοτων εκπαιδευτών. Ότι δηλαδή για να μπορέσει κάποιος να εκπαιδεύσει ένα ζώο θα πρέπει να χρησιμοποιήσει βία. Συγκεκριμένα “να του σπάσει τον τσαμπουκά”, όπως άκουσα από τα χείλη ενός ιδιοκτήτη σκύλου πριν λίγο καιρό…
Συνέντευξη από την Turid Rugaas, Ειδήμονα στην Εκπαίδευση Σκύλων
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το να αρχίσεις κάτι είναι το δυσκολότερο. Αν αυτό είναι σωστό, τότε γιατί ακούμε τόσες ιστορίες για ανθρώπους που εγκατέλειψαν την δίαιτά τους, το σχολείο, το γράψιμο ενός βιβλίου, τα όνειρά τους , την εκπαίδευση του σκύλου τους.. Ίσως δεν είναι η αρχή αλλά η ολοκλήρωση, το τέλειωμα ενός στόχου που είναι τόσο δύσκολο. Είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε όταν αγωνιζόμαστε για κάτι.
Θέλατε γάτα η γατάκι? Τελικά το πήρατε? Δουλεύετε όμως πολλές ώρες και ανησυχείτε μήπως δεν προσαρμοστεί? Η γενικότερα θα θέλατε να είναι ένα ζώο που να μπορεί άνετα να μένει και μοναχό του όταν για παράδειγμα θα φιλοξενήθει για διακοπές η θα πάει στον κτηνίατρο? Μην απελπίζεστε, γίνεται με μερικά απλά βήματα.
Πολλοί νομίζουν ότι οι σκύλοι δαγκώνουν μόνο χάριν του δαγκώματος. Στην πραγματικότητα όμως οι σκύλοι δεν εκδηλώνουν επικίνδυνη επιθετικότητα χωρίς λόγο. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της, η επιθετικότητα των σκύλων αποτελεί απλώς τη μόνη διέξοδο τους από κάποια κατάσταση που τους προκαλεί στρες.
Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές (σε κάθε κατάλληλη ευκαιρία και στο βιβλίο μου "Αρμονική Συμβίωση") τα κουτάβια που αποχωρίζονται από τη μητέρα τους (σκύλα) υπερβολικά ενωρίς, χάνουν την ευκαιρία να διδαχθούν (από τη μητέρα τους και τα αδέρφια τους) διάφορα πράγματα που πρέπει να γίνουν σε αυτή την ηλικία και είναι απαραίτητα και χρήσιμα σε όλη τους τη ζωή.
Η τετράχρονη Ειρήνη βρισκόταν σε ένα φιλικό σπίτι κι έπαιζε στον κήπο. Ο σκύλος ήταν ένα φιλικό σκυλί της γειτονιάς που ήταν «καλό με τα παιδιά» και η μαμά της Ειρήνης ήταν στην κουζίνα, όπου μπορούσε να κοιτάζει στον κήπο, κι έτσι κανείς δεν φανταζόταν ότι υπήρχε κάποιος κίνδυνος. Η Ειρήνη είδε μια μπάλα και σκέφτηκε ότι θα ήταν διασκεδαστικό να πέταξε τη μπάλα στον σκύλο κι αυτός να την κυνηγούσε. Όταν έσκυψε πάνω από τη μπάλα για να την πάρει στα χέρια της, ο σκύλος τη δάγκωσε στο πρόσωπο.
Καθημερινά όλοι ακούμε ότι θα πρέπει να δείξεις στο σκυλί ποιος είναι το αφεντικό, να μην σου πάρει τον αέρα κτλ. Η λέξη αφεντικό χρησιμοποιείται λανθασμένα, για να μεταφράσει την αγγλική λέξη: Leader. Η σωστή μετάφραση της λέξης Leader όμως, είναι Ηγέτης.