Παιχνίδι για 2 άτομα και πάνω
Ο ένας είναι ο εκπαιδευτής σκύλων ...Ο άλλος ο εκπαιδευόμενος.. το σκυλί δηλαδή!
Το ‘σκυλί’ βγαίνει από το δωμάτιο
Ο εκπαιδευτής με την βοήθεια των υπολοίπων της ομάδας (αν υπάρχουν) ορίζει το προς τα πού θα κατευθυνθεί το ‘σκυλί’ και τι ακριβώς θα κάνει. Δηλαδή ποια θα είναι η εντολή που θα εκτελέσει το σκυλί.
Απαγορεύεται αυστηρώς η λεκτική επικοινωνία.. το να μιλάμε δηλαδή! .. καθώς ένα σκυλί δεν θα καταλάβαινε λέξη από τη γλώσσα που μιλάνε οι άνθρωποι! Μόνη γέφυρα ανάμεσα στον εκπαιδευτή και το σκυλί το κλίκερ (θα βρείτε σε pet shop) ένα κλίκ (σημάδεμα) δηλαδή από τον εκπαιδευτή σε κάθε σωστή κίνηση-βήμα του σκυλιού.
Στην περίπτωση μου ..εγώ ήμουν ο εκπαιδευόμενος.. το σκυλί δηλαδή!
Η Στεφανία η συμμαθήτρια μου (που πολύ λίγο γνώριζα) ήταν η εκπαιδεύτρια!
Τα πρώτα 10 μου βήματα έγιναν με αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
Ουπς όμως .. το κλικ σταμάτησε ξαφνικά.. ‘εντάξει’ σκέφτηκα ‘θα το βρω γρήγορα τι πρέπει να κάνω...είχαν περάσει και εγώ είχα εξαντλήσει κάθε πιθανή κίνηση ..κλικ όμως δεν ακουγόταν...άρχισα να νιώθω πολύ άβολα...δεν καταλαβαίνω...τι άλλο πρέπει να κάνω...έχω κάνει κάθε κίνηση που θα μπορούσα να κάνω...αρχίζω να κοιτάω τριγύρω με βλέμμα απελπισμένο… καταλήγοντας να καρφώσω το βλέμμα μου σε αυτό της εκπαιδεύτριας μου εκλιπαρώντας για βοήθεια..! το βλέμμα μου και το ύφος μου ξαφνικά μου θύμισαν κάτι ..κάποιον.. και ναι φυσικά ήταν το βλέμμα του δικού μου σκυλιού όταν του ζητούσα να εκτελέσει μια εντολή… μόνο που εγώ όταν πέρασαν 5’ χωρίς να υπάρχει σωστή κίνηση απ το σκυλί μου άρχισα να φωνάζω από πάνω του, να το απειλώ, να χτυπάω πράγματα τριγύρω και στο τέλος έφυγα απ το δωμάτιο αφήνοντας το σκυλί μου μόνο του για μια ολόκληρη μέρα….για φαντάσου.. σκέφτηκα με τρόμο.. η Στεφανία να άρχιζε να με χτυπάει ακριβώς αυτή τη στιγμή που εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα… να με τιμωρεί γιατί δεν καταλαβαίνω.. να με υποβιβάζει περισσότερο απ ότι ήδη με έχει υποβιβάσει από μόνο του το γεγονός ότι δεν μπορώ να καταλάβω.. ή ακόμα χειρότερα να φορούσα ένα από αυτά τα ηλεκτρικά κολάρα και σε κάθε λάθος κίνηση μου να με χτυπούσε το ρεύμα.. πιθανότατα θα κοκάλωνα εκεί στο σημείο που έκανα την τελευταία μου σωστή κίνηση.. ή θα έβαζα τα κλάματα ή θα χτύπαγα τη Στεφανία πίσω και θα έφευγα τρέχοντας...!
Με ένα τεράστιο σφίξιμο μέσα μου (και με λεκτική τελικά βοήθεια) κατάφερα να βρω το τι έπρεπε να κάνω…. ! η ντροπή μου ήταν τεράστια.. όχι μόνο γιατί δεν τα κατάφερα μόνη μου να βρω τη σωστή κίνηση ..αλλά και γιατί γέμισα ενοχές για τον τρόπο μου απέναντι στο ζώο μου που τόσο αγαπώ αλλά τελικά τόσο λίγο είχα καταλάβει..
Ένιωθα τόση κούραση και ανακούφιση με το τέλος του παιχνιδιού.. Επιτέλους το βασανιστήριο για μένα τελείωσε..!
Γύρισα στο νησί μου με μόνη σκέψη στο μυαλό μου να παίξω αυτό το παιχνίδι στο ‘Δημιουργικό Εργαστήρι’ που ξεκινήσαμε εδώ και 4 μήνες με μια φίλη εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού..
Και αυτό κάναμε...παιδάκια 3ως6 ετών μπήκαν στο ρόλο.. αρχικά όπως και εγώ όλα ήθελαν να κάνουν το σκυλάκι… αποδείχτηκε δύσκολος όμως και απαιτητικός ο ρόλος του εκπαιδευόμενου...έτσι στο τέλος όλοι κατέληξαν να γίνουν εκπαιδευτές..!!
Όλοι νιώθαμε άβολα στη θέση του σκυλιού..
Όχι μόνο γιατί δεν καταλαβαίνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε και φαινόμαστε χαζοί στον εαυτό μας και στους γύρω μας αλλά κυρίως γιατί συνειδητοποιούμε πόσο δύσκολο και χαοτικό είναι για ένα πλάσμα να εκτελέσει εντολές χωρίς τη λεκτική επικοινωνία, χωρίς καμία εξήγηση για το τι ζητάμε από αυτό... αν η γλώσσα είναι διαφορετική ή ανύπαρκτη η επικοινωνία γίνεται απίστευτα δύσκολη .
Με τα παιδιά παίζουμε αυτό το παιχνίδι πολύ συχνά πλέον και ανεβάζουμε τον πήχη δυσκολίας κάθε φορά.. έχει γίνει αγαπημένο παιχνίδι μεταξύ μας.. αλλά και σημαντικό παιχνίδι για τα παιδιά που έχουν ζώα. Όλα τους θέλησαν να δοκιμάσουν να μιλήσουν μέσω του κλίκερ στα δικά τους σκυλιά… και μέσα από τα παιδιά και οι γονείς .. τόσο εύκολα ..τόσο απλά.
Πεπεισμένη πλέον ότι ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις είναι να μπεις στη θέση του άλλου.. στόχος αυτής της χρονιάς ως μαθητευόμενη εκπαιδεύτρια είναι να φτιαχτεί μια μικρή ομάδα από εμάς που μέσα από το παιχνίδι και τους ρόλους θα προωθήσει την ζωοφιλική συμπεριφορά στα παιδιά... κυρίως μέσα από τα σχολεία...παίζοντας να ανακαλύψουμε τον κόσμο των τετράποδων φίλων μας..