Τα άλογα ζουν σε αγέλες και νιώθουν όμορφα, όταν βλέπουν άλλα όμοιά τους.
Στην αγέλη υπάρχει ιεραρχία. Κάθε ζώο έχει τη δική του θέση και πρέπει να την κατακτήσει.
Συχνά δύο ή τρία άλογα γίνονται φίλοι και βόσκουν μαζί.
Εμείς οι άνθρωποι θα πρέπει να μπούμε στη θέση του αλόγου για να το καταλάβουμε και να μη το κρίνουμε βάση των δικών μας αναγκών.
Ένα πουλάρι, στέκεται στα πόδια του, αμέσως μόλις γεννηθεί, επειδή το ένστικτό του τείνει προς τη φυγή. Τα πουλάρια διδάσκονται από τη μητέρα τους και από τα άλλα άλογα της αγέλης,..μιμούνται. Τα άλογα ενηλικιώνονται ,τεσσάρων ετών. Η εκπαίδευση τους ξεκινά στα τρία ,όπου μπορούμε να το ιππεύσουμε με προσοχή , μόνο έμπειροι αναβάτες ,ώστε να μη του προκαλέσουμε κάποια βλάβη.

Οι εμπειρίες, θετικές και αρνητικές, αποτυπώνονται στη μνήμη του και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διδασκαλία του. Οποιος  γνωρίζει τις απαιτήσεις του αλόγου και τη συμπεριφορά του ,μπορεί να συνεννοηθεί μαζί του, να μάθει να ιππεύει και να το φροντίζει σωστά. Η ιππασία, είναι μόνο ένα μέρος από την ασχολία με το άλογο και ιππασία μαθαίνει κανείς μια ολόκληρη ζωή. Είναι έμφυτο ταλέντο τις περισσότερες φορές.
Το καλύτερο άλογο για την εκμάθηση της ιππασίας είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία και το καλύτερα ντρεσαρισμένο. Τα άλογα εκμάθησης είναι υπομονετικά και έχουν καλούς τρόπους.

Ιππεύω σημαίνει επιβάλλομαι σε ένα άλλο ζωντανό πλάσμα. Τα λάθη πάντα ο ιππέας τα κάνει και ποτέ το άλογο. Ο ιππέας πρέπει να ενδιαφέρεται περισσότερο για το άλογό του, παρά για τους θεατές με πρωταρχική σημασία ,τις ανάγκες του αλόγου και μετά του εαυτού του.
Το καλύτερο είναι να αρχίζει κανείς την ιππασία σε νεαρή ηλικία 7 με 8 ετών. Τα παιδιά με την ιππασία αποκτούν αυτοπεποίθηση, παρατηρητικότητα, αυτοέλεγχο, υπευθυνότητα, συντροφικότητα. Η επαφή με το άλογο έχει παιδαγωγικά αποτελέσματα.